W tej kategorii na Gryfku zgromadziliśmy dla Was gry, w których udział mogą wziąć trzy lub cztery osoby na jednym urządzeniu. To absolutnie wyjątkowe miejsce! Zagracie tutaj w klasyczne gry karciane, takie jak remik, i niemniej tradycyjne gry planszowe, jak na przykład domino. A to dopiero początek! Będzie można zagrać mecz piłkiCześnik i rejent to bohaterowie komedii ,,Zemsta" Aleksandra Fredry. Byli oni typowymi przedstawicielami Polskiej szlachty. Ubierali sie w szlachecki strój narodowy. Nosili kontuzs, żupan, buty z cholewami i karabele. Ich wspólnymi cechami były chciwość i nieposzanowanie prawa. Choć mają ze sobą troche wspólnego, to są do siebie w ogóle niepodobni. Cześnik jest wybuchowy jak wulkan. Papkin mówił o nim tak : ,,Cześnik wulkan, aż niemiło". Rejent z kolei był milczący, spokojny, aleprzebiegły. Raptusiewicz o nim mówił ,,Słodki, cichy, z kornym licem, ale z diabłem, z diabłem w duszy". Każdy miał swoje czesto powtarzał ,,Mocium panie", a Milczek ,,Niech sie dzieje wola nieba, z nią sie zawsze zgadzać trzeba". Cześnik Raptusiewicz był gościnny, nawet wroga w swoim domu przyjmie jak przyjaciela.,,Nie wódź mnie na pokuszenie,Ojców moich wielki Boże!Wszak, gdy wstąpił w progi moje,Włos mu z głowy spaść nie może"Za to Rejent okazał sie niegościnny, gdy poczestował Papkina niedobrym winem. Sąsiedzi mają wiele różnych cech, nawet sposób mówienia jest inny, ale myśle że po ślubie Wacława i Klary staną siw przyjaciółmi, oraz zmienią sie na lepsze. "Woda i Ogień" - porównanie Cześnika i Rejenta. Jednymi z głównych bohaterów komedii Aleksandra Fredry pt. „Zemsta" są Cześnik Raptusiewicz oraz Rejent Milczek. Cześnik wywodzi się ze starego rodu szlacheckiego. Rejent natomiast zajmuje niską pozycję w hierarchii urzędniczej– s... "Zemsta" - charakterystyki Cześnika i Rejenta. Hrabia Aleksander Fredro stworzył dla potrzeb komedii „Zemsta” dwie niezwykle barwne postacie literackie, które skupiają w sobie szeroki wachlarz ludzkich cech charakterystycznych dla Polaka-Sarmaty: Cześnika Raptusiewicza i Rejenta Milczka.... Charakterystyka porównawcza Cześnika i Rejenta. CHARAKTERYSTYKA PORÓWNAWCZA CZEŚNIKA I REJENTA„Tych dwóch ludzi – ogień, woda” – tak podsumowuje Rejenta i Cześnika Wacław. Oczywiście nietrudno zgadnąć, że określeniem „ognia” Wacław mianuje Raptusiewicza, a okreś... Jak się piszę charakterystykę? CHARAKTERYSTYKA POSTACICharakterystyka postaci jest formą, która może sprawiać pewne trudności. Wynika to z faktu, iż człowiek jest istotą dość skomplikowaną i nie dającą się do końca „odczytać”. Stąd konieczność...
Charakterystyka porównawcza Cześnika i Rejenta "Jeden ogień, drugi woda, chcąc pogodzić, czasu szkoda." "Tych dwóch ludzi - ogień, woda" Tak mówi Wacław o głównych bochaterach "Zemsty" Aleksandra Fredry. W tej sytuacji "ogniem" jest Cześnik, natomiast "wodą" Rejent. Cały czas toczy się między nimi o spór zamek, w którym mieszkają. Autor wyposażył ich w nazwiska mówiące o charakterystycznych cechach. Rejent Milczek to człowiek cichy, małomówny, skryty. "Lecz co gorsza, że połowy drugiej zamku - czart dziedzicem, czy inaczej: Rejent Milczek; słodki, cichy, z kornym licem, ale z diabłem, z diabłem w duszy" - przedstawia sąsiada Cześnik. Jest wdowcem, ma jedynego syna Wacława. Ulubionym powiedzonkiem Rejenta były słowa: "Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba." Natomiast Cześnik Raptusiewicz to osoba raptowna, porywcza, niespokojna. "Cześnik wulkan - aż niemiło, żebym krótko go nie trzymał, nie wiem, co by z światem było" - takimi słowami określa Cześnika Papkin. Maciej to stary kawaler. Jest prawnym opiekunem swojej bratanicy Klary. W rzeczywistości nie ma nawet własnego domu i mieszka w części zamku należającej do Klary. Cześnik jest wysoki i dobrze zbudowany. Nosi okulary, cierpi na choroby wynikające z jego wieku: bule brzucha i rumatyzm: "Pan zaś mówiąc między nami, masz pedogrę (...) kurcz żołądka (...) Rumatyzmy jakieś łupią."- tak mówi Dyndalski. Ma on swoje ulubione powiedzonko: "mocium panie". Rejent jest człowiekiem chytrym i chciwym, o czym przekonuje jego postępowanie wobec murarzy. Wymusza na nich zeznania obciążające sąsiada i odsyła ich bez zapłaty. To osoba pozbawiona skrypułów w dążeniu do celu. Nie zależy mu nawet na szczęściu własnego syna, którego chce zmusić do małżeństwa z podstarzałą Podstoliną. Dobroduszny Raptusiewicz nigdy nie działa skrycie ani podstępnie. Raz tylko sięga po podstęp i knuje zemstę doskonałą, gdy Rejent odbija mu narzeczoną. Wówczas żeni Wacława Milczka z Klarą, spełniając najskrytsze marzenie młodych. Ma poczucie humoru, co łagodzi jego wybuchową naturę. Jest też nieśmiały wobec kobiet, aby oświadczyć się Podstolinie wysłał do niej Ppakina. Mnie się bardziej spodobała postać Cześnika Macieja Raptusiewicza, ponieważ jest on szczery, nieustępliwy i gadulski. Chociaż wybucha czasami gniewem, sprawia wrażenie osoby sympatycznej.
Znajdź odpowiedź na Twoje pytanie o Wacław, wypowiadając się o Cześniku i Rejencie użył sformułowania: tych dwóch ludzi to jak ogień i woda
Czy w kwidzyńskim szpitalu coś zmieniło się na lepsze? na ten temat dyskutują dziś nasi felietoniści, Jerzy Majda i Rafał Cybulski. Zapraszamy do lektury kolejnego odcinka naszego felietonowego cyklu pt. Ogień i Woda. Ogień i Woda, felietonowe potyczki dwóch żywiołów - Służba zdrowiaBabcia na rowerzeDramatyczna historia pewnej 80-latki, która spadła z roweru i 2 godziny czekała w szpitalu na opatrzenie rozciętej skóry wywołała w internecie burzę na temat kondycji kwidzyńskiej służby zdrowia. Za fatalną sytuację obwiniono Krzysztofiaka, Czarnobaja, Tuska, Unię Europejską oraz Wszystkich Świętych - krótko mówiąc: nie ma niewinnych. Po raz kolejny mamy do czynienia ze zjawiskiem nader niebezpiecznym - z generalizowaniem. Naszemu SOR można zarzucić wszystko, tylko nie to, że jest wzorem do naśladowania, bo nie jest. Sakramentalne "lekarz zaraz przyjdzie, bo jest na oddziale" słyszał chyba każdy, kto tam się zjawił w potrzebie (z niżej podpisanym włącznie). Nie zmienia to jednak faktu, że coś w szpitalu na dobre się także: Kwidzyn. Ogień i Woda, felietonowe potyczki dwóch żywiołów - SplashBłędem i nadużyciem byłoby stwierdzenie, że wszyscy policjanci z drogówki "biorą", bo wiadomo, że nie wszyscy. Ale wystarczy nawet jeden biorący (na szczęście mało), żeby paskudna opinia objęła cały wydział i niewinnie obrywają nawet ci minimaliści, którzy zadowalają się gołą pensją. To samo jest z SOR - jedno ogniwo szwankuje, cierpi cały łańcuch. Do przeszłości należą już sytuacje, gdy na oddziale (nie powiem jakim, ale i tak większość mieszkańców Kwidzyna wie o jaki chodzi) pracowali "pod wpływem" lekarze płci obojga. Na kolejnym też kiedyś było szaro, buro i ponuro - dzisiaj (wiem to od wiarygodnej osoby) na pacjentki chucha tam się i dmucha i aż przyjemnie leżeć w oczekiwaniu na poród (ale też nie napiszę o jaki oddział chodzi, żeby nie zapeszyć).Kiedy w artykule nr 1 czytamy, że w miejscu A odbywa się "segregacja pacjentów - czas oczekiwania do 120 minut"- a w artykule nr 2 mamy informację, że w miejscu B odbywają się szkolenia z nowoczesnych, laparoskopowych, technik operacyjnych, to aż trudno uwierzyć, że obie sytuacje dotyczą tej samej instytucji, w tym samym budynku. Nie jest to jednak sytuacja normalna, gdy procedury zdominowały wrażliwość, na pomoc nie oczekuje już chory tylko jednostka chorobowa, natomiast podstawowe pytanie brzmi: A po cholerę babcia wsiadała na ten rower?!Jerzy Majda, felietonista "Kuriera Powiatu Kwidzyńskiego"Panna na wydaniuWszyscy Polacy znają się na zdrowiu - ta uniwersalna teza wydaje się zawsze na czasie, bo jest ponadczasowa. Przynajmniej dla mnie, bo wydaje mi się, że słyszałem ją już w dzieciństwie. Dziś ową ponadczasowość potwierdza Jurek. On przecież też Polak, więc i na zdrowiu wyznaje się równie dobrze, jak inni rodacy. I zapewne z tego powodu postanowił zabrać głos w temacie służby zdrowia, a dokładniej kwidzyńskiego szpitala. Niestety zachowuje się jak panna na wydaniu, co to chciałby, ale się boi. Bo z jednej strony krytykuje bezduszne procedury w karby, których wpadła starsza pani, a z drugiej przekonuje, że "wiele jednak zmieniło się na lepsze". Przeczytaj również: Kwidzyn. Ogień i Woda, felietonowe potyczki dwóch żywiołów - Puste uliceJurek powołuje się na doznania "wiarygodnej osoby", ale do mnie one nie przemawiają. Doświadczenie własne, choć sprzed kilku lat, okazują się u mnie mocniejsze. Pamiętam, jak w dniu zamykania, któregoś tam numeru trafiłem na SOR, gdzie przez 12 godzin nikt nie potrafił zdiagnozować zapalenia wyrostka robaczkowego (przy okazji dziękuję wybawcy, który po owych 12 godzinach zaszedł na SOR i z miejsca postawił diagnozę). W ciągu tych dwunastu godzin zdołałem jednak podsłuchać toczoną za parawanem, ale pół metra ode mnie rozmowę lekarza z chorym na cukrzycę pacjentem. Pierwszy informował drugiego, że amputacja nogi, to jedyne wyjście. Przyznam, że zupełnie inaczej wyobrażałem sobie takie rozmowy. Albo, gdy innym razem dwie godziny zwijałem się z bólu w oczekiwaniu na lekarza dyżurnego pocieszany przez pielęgniarkę, która zapewniała, że "to atak kolki nerkowej", a ona "ma przygotowane wszystkie potrzebne środki, które ulżą moim cierpieniom". Przepraszała też grzecznie, że "musimy jednak poczekać na lekarza". Uwierzcie chciało mi się wyć, ale umęczony bólem nie miałem siły. Z tym kojarzy mi się SOR. A tak w ogóle, to przytoczona przez Jurka historia potwierdza, że wciąż wiele jest do zrobienia, bo procedury procedurami, ale szacunek dla starszych ludzi, do których Jurek niedługo też zacznie się zaliczać, nakazuje, by okazać im nieco więcej opieki. Podejrzewam, że gdyby, ktoś lepiej zajął się tą pacjentką w oczekiwaniu na lekarza, to nie byłoby całej Cybulski, redaktor prowadzącyNastępny odcinek Ognia i Wody już jutro (piątek, 19 września) przeczytacie w "Kurierze Powiatu Kwidzyńskiego"Polub nas na Facebooku!Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera
XQIx5wk. 36 93 35 127 134 246 266 400 117
tych dwóch ludzi ogień woda
